Bloemen voor een overledene zijn mooi, maar misschien kunnen de nabestaanden ook wel een bloemengroet gebruiken

Het is gebruikelijk dat er bloemstukken zijn bij een uitvaart. Prachtige grote stukken met hele mooie en soms aparte (en dure) bloemen. Het staat ook echt mooi! Op de kist in een rouwauto lijkt het liefde uit te stralen en geeft het wat warmte aan dat emotionele moment bij het verlaten van het woonhuis van de overledene.

En toch…
Vaak belandt zo’n bloemstuk dezelfde dag nog op het bloemenplateau bij het crematorium. Wordt er begraven, dan voelt het anders om de bloemen achter te laten op het graf.
Als de bloemen niet mee naar huis gaan, vraag ik de familie vóór de crematie altijd of er misschien een graf is van een dierbaar familielid of dierbare vriend waar de bloemen naar toe kunnen. Maar daar is steeds minder sprake van, want er wordt meestal gecremeerd. Dus blijven de bloemen achter bij het crematorium …

Even geleden kreeg de weduwe in de dagen na het overlijden van haar man van verschillende mensen bloemen. Voor haarzelf! Als teken van medeleven met een kaartje eraan met wat lieve woorden. Toen dacht ik: hoe mooi?! Het bracht de vrouw troost en de bloemen zorgden voor wat kleur en geur in huis.
Natuurlijk is het belangrijk in te schatten of dat bij iedereen gepast is, maar in dit geval kwam met het sterven van haar man een eind aan twee jaar intensieve zorg en het steeds meer afscheid nemen van de man die hij ooit was. Ze had de bloemen dubbel en dwars verdiend.

Bloemen voor een overledene zijn mooi, maar misschien kunnen de nabestaanden ook wel een bloemengroet gebruiken.