Afleggen of laatste verzorging.

Wanneer iemand overleden is, wordt er een laatste zorg verleend. Hierbij worden -indien aanwezig- infuus, katheter of pacemaker verwijderd. Vervolgens wordt het lichaam gewassen, nagels en haren worden netjes gemaakt en de overledene wordt gekleed.

Echter, in mijn beleving moeten we onder ‘afleggen’ verstaan dat de ziel het lichaam verlaat: het lichaam achterlaat/aflegt.

De laatste verzorging wordt van buitenaf gedaan zoals hierboven omschreven.

In mijn ogen verlaat de ziel niet altijd meteen het lichaam ook al is het hart gestopt. Volgens de antroposofie duurt het zelfs drie dagen.

Ooit vertelde een uitvaartspreekster mij dat ze altijd haar hand even op de kist legde bij een afscheid. Ze zei: ‘soms voel ik nog leven en dan zeg ik: opschieten met loslaten hoor, je lichaam wordt zo gecremeerd’.
Indrukwekkend!

Ook in het boek ‘in het licht op sterven’ worden situaties beschreven waarbij hospicemedewerk(st)ers een bepaalde ‘aanwezigheid’ voelen tijdens het verlenen van de laatste zorg.
Op de achterflap van The art of dying staat: ‘De wereld is complexer dan het simpele mechanische model dat we zo lang hebben gevolgd. Onderzoek wijst uit dat we meer zijn dan het functioneren van onze hersenen. “Iets” – ziel, geest of bewustzijn- gaat door in wat voor een vorm dan ook, in ieder geval enige tijd.’
Woorden waar ik volledig achtersta en waar we met z’n allen en ook in de uitvaartbranche ons meer van bewust mogen zijn én naar mogen handelen.